تشخیص خشکی چشم

در اولین مراجعه، چشم‌پزشک معاینهٔ کامل چشم را انجام می‌دهد تا علت زمینه‌ای خشکی چشم مشخص شود و مناسب‌ترین روش درمانی انتخاب گردد.
در این معاینه، موارد زیر به‌دقت بررسی می‌شوند:
• وضعیت پلک‌ها و سطح چشم
• عملکرد غدد میبومین و وجود التهاب یا پوسته در لبه پلک‌ها
• نحوه و تعداد پلک زدن (زیرا کاهش پلک‌زدن باعث افزایش تبخیر اشک می‌شود)

🔹 تست‌های تشخیصی خشکی چشم

برای بررسی نوع و شدت خشکی چشم از چند آزمایش تخصصی استفاده می‌شود:
1. تست شرمر (Schirmer Test):
برای اندازه‌گیری میزان ترشح اشک در مدت زمان مشخص.
2. تست TBUT (Tear Break-Up Time):
با استفاده از رنگ فلورسئین زمان تبخیر فیلم اشکی اندازه‌گیری می‌شود.
3. بررسی کیفیت فیلم اشکی با رنگ‌آمیزی فلورسئین یا لیزال گرین
این تست به پزشک کمک می‌کند آسیب‌های سطح قرنیه یا ملتحمه را مشاهده کند.
4. Meibography:
تصویربرداری از غدد میبومین جهت ارزیابی عملکرد و سلامت آن‌ها.

بر اساس نتیجهٔ این ارزیابی‌ها، پزشک مشخص می‌کند آیا مشکل اصلی شما کاهش تولید اشک است یا تبخیر بیش‌ازحد اشک—و درمان متناسب با آن تنظیم می‌شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائمی مانند قرمزی، سوزش، احساس جسم خارجی، خستگی یا درد چشم برای مدت طولانی ادامه دارد، لازم است به چشم‌پزشک مراجعه کنید.
چشم‌پزشک با بررسی کامل و در صورت نیاز، انجام چند تست ساده، شدت خشکی چشم را مشخص کرده و برنامه درمانی مرحله‌به‌مرحله برایتان تنظیم می‌کند.